Eskilerden bir bulgu :)

Yıl 1999. O dönemler 8. sınıftayız. Yahya Kaptan Anadolu Lisesi ikinci dönem mezunları olmaya aday kesimden (tabii biz buna imkan vermedik :) ). Sınıfımıza yeni gelen bir öğrenci o senenin mükemmel geçmesine yol açacak ve benim en yakın arkadaşlarımdan biri olacaktı. Deprem dolayısıyla Adapazarından Gebzeye taşınmışlardı. Kendisi gerçekten mert, cesur, kültürlü, sosyal ve kibar bir insan olan Oğuzhan Bahadır ÇETİN. Tamam tamam daha fazla yağ çekmeyeceğim. Ona fazla bile :)
Şu anda İzmir Ege Üniversitesi Deri Mühendisliği okuyor. Bana çok emeği geçmiştir kendisinin. Sağolsun kardeşim benim.
Bu akşam biraz eski dosyalarımı karıştırıyordum. Ve onun duygusal, hırçın yanını keşfettiğim dönemlere ait bir şiirini buldum. Kağıt artık eskimekten dökülüyordu. Bende ona daha önce söz verdiğim gibi internete bunu yazmaya karar verdim. Aşağıdaki şiir yaklaşık 3,5 saat uğraştıktan sonra çözmeyi başardığım bir şiir. Oğuzhan'ın kendine özgü bir hayat tarzı vardır. Doğal olarak yazısıda kendine özgü :) Seni özledim be kardeşim. Buyur şiirin:

LODOS RÜZGARLARI

Aşk denizinin ortasındayım,

Yelkensiz, susuz, aşksız.

Fırtınalar olur oralarda,

Durulur kalbim bazen masumca.

Ey lodos kurtar beni.

Kurtar beni şu yalnızlıktan.

Ya ters çevir sandalı

Ya da at beni geçmişime.

Gemim yalnız,

Gemim masum,

Gemim ağırbaşlı,

Gemim dayanamıyor artık çılgın dalgalara.

Gemim yalnız, gemim masum.

Ey lodos ?(silinmiş)

Pusulam sen, arkadaşım sen.

Her adada bir sevda,

Her limanda bir aşk yolculasın beni.

Lodos kederli, lodos sert.

Lodos artık savurmuyor saçlarımı.

Lodos artık yaşlı, lodos aşık.

Lodos artık ağlıyor eski günlerine.

Ey lodos! Haykır mehtaplı gecelere,

Savrulsun yer, gök, deniz.

Masum kalbim yine hüzünlensin.

Yine şeffaf hançer yaralasın beni,

Yine ruhumu sen çıkar göğe.

Aşk pususunda bekleyen Azrail?miş meğer,

Son aşk aptalı benmişim meğer,

Gemide bir tek ben kaldım,

Gemide sadece lodosun savurduğu martı sesleri var.

Hüzün baz oluyor kalbim lodossuz her gece.

Çünkü; lodos tek arkadaşım,

Çünkü; o haykırır her şeye,

Çünkü; o yoksundur aşktan,

Çünkü; onun boynu daha bükülmemiştir yar?a.

Gemim masum, gemim yalnız.

Gemim su alıyor lodos yüzünden,

Gemim dayanamıyor çılgın dalgalara,

Gemim yaşlandı artık benim gibi,

Gemim Azrail?e benden de yakın.

Elveda lodos. Elveda hayat.

Bıktım her adadan, her limandan.

Yaşlandı ruh, yaşlandı beden.

Çürüdü kafa, çürüdü gemideki tahta.

Kaptansız gemi, gemisiz kaptan olmaz,

Yar?sız hayat, lodossuz gün olmaz.

Ruhsuz beden olmaz ama bedensiz ben varım artık.

Elveda çılgın deniz, elveda martılar.

Lodos yalnız, lodos arkadaşsız,

Lodos esmiyor eski gücüyle,

Lodos eski lodos değil,

Lodosun boynu bükük,

Lodosun eli mahkum yar?a,

Lodos durgun, lodos masum,

Lodos kurtulmak istiyor esmekten,

Ama lodos bedensiz zaten.

Ey lodos! Beni hatırla.

Ağla yar?ın arkasından.

Ama gül bir yandan.

Ey lodos! İmamım sen ol,

Tabutum gemim, toprağım deniz olsun,

Martı sesleri dua olsun benim için.

Belki bir gün bir yalnız aşık görürsen,

Yaklaş ona, onu teninle ısla,

Ve sessizce deki ona;

?Bana bakma eserim ben masumca,

Ben bir yar sevmişim,

Kalbi kar, eli soğuk bana.

Ben ağlarım senin yerine,

Sen git sevdiğinin yanına.?

Ve deki ona;

?Sensiz olmuyor yar,

Sensiz, atmıyor kalbim, soğuk yatağım,

Gel vazgeçelim şu kırgınlıktan,

Gel de kavuşsun bedenler,

Gel ki lodos ağlamasın artık,

Gel ki pusu kurmasın Azrail,

Gel ki aşk denizinde boğulmasın sevdalar.

Gel be güzelim gel be?

Refaha kavuşsun artık lodos??

Oğuzhan Bahadır ÇETİN

1999 ? 8/A ? Yahya Kaptan Anadolu Lisesi

Çeviren: Mehmet IŞIK (yazının güzelliği söz konusu olunca bir çevirmen şart oluyor :) )